Ik ben de afgelopen tijd druk beziggeweest met een nieuw boek. Dit zal het 3e boek worden in de reeks van de Turfheksen – de Kronieken van de Wildernis. Sebastiaan Smits, Marieke Frankema en J Sharpe waren mij al voorgegaan met boek 1 en 2. De Turfheksen is een ontzettend leuke kinderboekenreeks. Afgelopen vrijdag 10 maart zetten ik de punt achter de laatste regel van mijn manuscript.
Daarmee heb ik de eerste opzet van het verhaal afgerond. 36.500 woorden schoon aan de haak. En ik kan je zeggen dat het een ontzettend lollig en vooral ook spannend verhaal is geworden. De hoofdpersoon Oda is in de leer bij de Turfheksen en ze doet er alles aan om nog beter te worden. Of haar dat gaat lukken… dat zeg ik nog niet. Oh, en er komt een veenlijk voorbij. Brrrrr.
Het verhaal speelt zich af in Soete Meer in de vroege middeleeuwen tijdens het ontstaan van Zoetermeer. Een aantal families zijn in de Wildernis neergestreken om daar het dorp op te richten. Er ligt veel turf in de omgeving en dat is een waardevolle brandstof. Daarmee zal het dorp zijn rijkdom vergaren de komende eeuwen.
Wat ik vooral leuk vond was te schrijven over de Wildernis. Voor inspiratie hoefde ik niet ver. Dat ligt namelijk nog steeds praktisch in mijn achtertuin in Zoetermeer. Er zijn nog volop plekjes in de omgeving waarin je je meteen in de wildernis kan voelen. En volgens mij is er zelfs nog een plekje waar je nog steeds de Turfheksen zult horen zingen.
Wanneer het boek verschijnt weet ik nog niet. Het is op dit moment aan de proeflezers om te bepalen of het verhaal verbetering nodig heeft of niet. Ik laat het voor nu even liggen, zodat ik snel verder kan gaan met het 3e boek van de Jalvin-Trilogie. Dizary blijft ook doorgaan, maar dit was even een leuk uitstapje.