‘Beste Elfia bewoners, laat ik jullie voorstellen aan het leukste boek van de gehele beurs: Dizary – Het levende systeem.’ Tijdens het weekend van 29 en 30 april maakte mijn doelgroep eindelijk kennis met de fantastische wereld die ik voor hen bedacht had. Hier liep overduidelijk mijn doelgroep – Dizary verkocht als de tierelier.
Bron van inspiratie
Ik was al jaren een vaste bezoeker en nu stond ik er zelf als standhouder. Aan de ene kant wel jammer, want voor mijn gevoel mistte ik een hoop leuks. Aan de andere was het vlak vóór mijn verkoopstand één grote parade. Weinig mensen kunnen zeggen dat ze bijna alle kostuums hebben gezien, ik wel. Al deze mooie mensen die ik in de afgelopen jaren hier heb zien rondlopen, vormden een inspiratiebron voor mijn verhalen.
Deel 2?
De reacties van de bezoekers op mijn boek en illustraties gaven mij een enorme boost zodat ik de dagen prima door kon komen. Er waren ook genoeg bezoekers die mijn boek al hadden gelezen, of daarmee bezig waren. Hun vraag luidde steevast: wanneer komt deel 2? Wat leuk. Hierdoor wilde ik meteen achter mijn computer kruipen om aan mijn volgende boek te werken. Ik hoop dat ik hem volgend jaar kan presenteren.
3 lange dagen
Het weer was prima en dat bracht geloof ik meer dan 24.000 bezoekers op de been. Zaterdag was kijkerspubliek met veel flanerende cosplayers. Die zijn er meestal twee dagen om dan de zondag hun inkopen te doen. Dus de zondag maakte met zijn enorm goede weer alles goed. Maar wat waren het 3 lange dagen. Vrijdag duurde al lang vanwege de tour om er te komen en de opbouw van mijn stand. Om 10:00 ging za. en zo. het festival open, maar ik was er steeds eerder om alles klaar te zetten. De zaterdag was laaang en om 22:00 was ik helemaal geradbraakt. Gelukkig sliep ik in de buurt dus ik kon redelijk snel mijn bed in kruipen. De zondag was om 19:00 afgelopen, maar door chaos bij de organisatie kon ik pas om 21:45 het terrein op om mijn spullen in te pakken en in te laden. Volgende keer neem ik minder zooi mee.
Heerlijke chaos
Waar de bezoeker nooit iets van meekrijgt is de tamelijk chaotische organisatie. Iedereen doet vast enorm zijn best en dat is denk ik ook het probleem. Als iedereen iets doet, gaat er van alles mis. En misschien is dat ook wel weer de charme van dit festival. Ik had vernomen dat dit de voorgaande jaren niet anders was. Tijdens de afbouw stonden de parkeerplaats vol boze standhouders die door het foute tijdschema het terrein niet op konden. Ik pas 2 uur later dan gepland. Voor het ongemak had kasteel de Haar de reguliere parkeerplaats-uitgangen gesloten zodat late bezoekers zich met hun auto tussen de standhouders mengden. Jammer dat door het gebrek aan organisatie een aantal standhouders aangaven niet meer te willen komen. Hoe dan ook volgend jaar ben ik er weer bij.